Vakit geceyarısıdır...
Hakkımda
12 Eylül 1964 tarihinde, Güneydoğulu bir baba ile Ege'li bir annenin ilk çoçukları olarak İstanbul'da doğdum.
Dönemin ve ailenin sosyal ve siyasi bağlamı gereği, lise öğrenimimi Özel Tarhan Koleji'nde, lisans eğitimimi Deniz Harp Okulu'nda tamamladım. 1985-2005 yılları arasında Deniz kuvvetlerinin yüzer ve kara unsurlarında görev yaptım. 2005 yılında -kendi isteğimle- emekli oldum.
Her iki eğitim kurumunun ve deniz görevinin bana kattıklarını yok sayamam. Ancak, bildiğim ve belletilen dünyadan bambaşka bir dünyanın var olduğunu ayrımsamam 2005 yılından bu yana devam eden bir döneme denk düşüyor.
Bu dönemdeki deneyim ve gözlemlerimin, okumalarım ve birlikteliklerimin bana kattıklarını -deneme tadında- paylaşmak istedim.
Şairin dediği gibi;
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın…
Bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Bilim, akıl ve bilgeliğin çalışmalarımıza her zaman böyle yön vermesini istiyorum.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yani ağır bastığından.
Gücün onu her zaman böyle bütünlemesini diliyorum.
Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yani, beyaz masadan,
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına.
Ve güzelliğin, onu her zaman böyle süslemesini umuyorum.
Ben, kendini bilmenin erdemi ile özgürleşmiş bireyin onurlu eylemini iyi olarak benimsiyorum ve iyi olmayı seçiyorum. Keskin pençeleri olmadığı için iyi olmak zorunda kalanlardan değilim.
nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
